این مواد، از بستر اکسید منیزیم و اکسید روی بدون تصفیه در دمای ۴۰۰ درجه سانتیگراد عبور داده می شوند. این فرآیند حدود ۷۷٪ آلیل الکل بر اساس آکرولین تولید می کند. از آن جا که هر ماده ی شیمیایی دارای یک سری عوارض و مضرات است، بنابراین، حتما باید MSDS آن ها مورد مطالعه قرار گیرد. از خوردن Isopropyl Alcohol، اجتناب کنید. زیرا IPA، به عنوان ضدعفونی کننده و الکل مالشی مورد استفاده قرار می گیرد. قرار گرفتن در معرض Isopropyl Alcohol، موجب آسیب به سیستم عصبی، کبد، کلیه و مغز می شود. از Isopropyl Alcohol،
به عنوان مست کننده استفاده نکنید. زیرا موجب مسمومیت، درد معده، افت فشار، تهوع و استفراغ و… می شود. بنابراین در صورت مسمومیت سریعا به پزشک مراجعه کنید. این در صورتی که اگر مقدار کمی از این ماده وارد بدن شود از طریق کلیه ها دفع می شود. از آنجا که ایزوپروپیل الکل خوراکی نیست. نوشیدن این الکل در بدن دارای متابولیسم متفاوتی است.
https://www.wattpad.com/user/irchemex
“متیل اتیل کتون”
یک مشکل حتی بزرگتر در رابطه با فرایند پخت گرمازای فوم پلی یورتان، تغییر رنگ فوم به دلیل پایداری حرارتی پایین مواد کند سوز مایع می باشد. این رنگ زدایی یا سوختن، بیشتر در مواد کند سوز حاوی هالوژن های آلیفاتیک رایج است. پیشنهاد شده که میزان اسیدی بودن به خاطر هیدروهالوژن زدایی، اکسیداسیون پلیول را تسریع می کند. نقش برم با پیوند آروماتیکی موجب کاهش سوختن و رنگ زدایی فوم می شود و مواد کند سوز حاوی برم در فوم های نرم پلی یورتان به منظور جلوگیری از سوختن فوم مورد استفاده قرار می گیرند.
https://www.behance.net/irchemex
اسید های هیدروهالوژنه تشکیل شده باعث کاهش مقاومت تراکم پذیری (IFD) در فوم های نرم پلی یورتان می شود. تجزیه هیدرولیتی مواد کند سوز نیز می تواند یک مشکل محسوب شود به ویژه در فوم پلی یورتان پلی استر که با قرار گیری در معرض رطوبت در دمای بالا فرسوده می شود. مشکل دیگر مربوط به ناپایداری هیدرولیتی مواد کندسوز سرعت پخت محصول نهایی است. نمونه های اسیدی تولید شده سبب خنثی شدن کاتالیست های آمینی و فلزی می گردد که منجر به کند شدن فرایند پخت فوم می گردد.
https://bbs.now.qq.com/home.php?mod=space&uid=1762310
در این روش کاتالیزور مورد استفاده، فسفات می باشد.
این روش یک تکنولوژی و فناوری نوین می باشد که معایب و نواقص هیدراتاسیون غیر مستقیم را ندارد. روش هیدراتاسیون مستقیم مشتمل بر استفاده از کاتالیزورهای فعالی است که با حفاظت محیط زیست، در تصاد نیستند.
https://www.etsy.com/people/kv49nonw9fwnz0iy
برتری این روش بر روش غیر مستقیم ، مصرف کم انرژی و راندمان بالا می باشد. پس این روش یکی از روش های توسعه و تولید هیدراتاسیون پروپیلن است. بنا بر توضیحات بالا روش دوم بر روش اول ارجحیت دارد. در این روش کاتالیزور مورد استفاده، زئولیت بسیار فعال ویا رزین کاتیونی مبدل می باشد. به دلیل فعالیت خوب و مقاوم در برابر آب این کاتالیزور می توان واکنش را در یک سطح پایینتر انجام داد.
https://groups.google.com/g/darbarehame/c/wogtc6Zrn-o
در این روش کاتالیزور مورد استفاده، فسفات می باشد. این واکنش در فاز گاز رخ می دهد، و انحلال اسید فسفریک با انتخاب شرایط واکنش که سبب حفظ اب در فاز گاز می شود، مهار می شود. در این روش از پروپیلن به عنوان یک ماده خام برای بالابردن غلظت ، استفاده می شود که در هربار عبور پروپیلن حجم زیادی از آن به گاز تبدیل می شود.
http://wasearch.loc.gov/e2k/*/https://irchemex.com/
اما در هر دو اين فرآيندها گاز سولفيد هيدروژن عملاً حذف نشده، بلكه تنها از محيط مورد نظر خارج ميگردد. در مورد محلولهاي آمين، سولفيد هيدروژن جدا شده بايد يا سوزانده شود و يا در واحدهاي گوگردسازي موسوم به Claus تبديل گردد. در روش شستشو با محلولهاي قليايي، مصرف بالاي مواد شيميايي لازم و نهايتاً دفع اين محلولها، معضلات زيست محيطي را به همراه دارد. 1
https://stackoverflow.com/users/story/17796047
- اگر احتمال در معرض سولفید هیدروژن قرار گرفتن در طول روز 8 ساعت است نباید غلظت گاز از 10 قسمت در میلیون بیشتر باشد. 2- اگر بطور مداوم در معرض غلظتی بین 70 تا 150 قسمت در میلیون قرار بگیرید کم کم نشانه های خفیفی ظاهر می شوند. 3- حداکثر غلظتی که در مدت 1 ساعت می توان بدون عوارض جدی در معرض گاز قرار گرفت 170 تا 300 قسمت در میلیون است. 4- اگر بین 30 دقیقه تا 1 ساعت در معرض غلظتی معادل 400 تا 500 قسمت در میلیون از این گاز قرار بگیرید واقعا خطر شما رو تهدید میکنه.
https://profile.hatena.ne.jp/irchemex/
تریولها، مانند گلیسرول و 1،1،1-تری متیلول پروپان، منجر به تولید پلی استرهای شاخهای میشوند. الکلهای مورد استفاده برای فومها عبارتند از: اتیلن گلیکول، دی اتیلن گلیکول، پروپیلن گلیکول، 1،4-بوتاندیول، 1،6-هگزاندیول و غیره. پلی استرهای متشکل از یک جز اسیدی منفرد و یک جز الکلی منفرد، کریستالی هستند. تبلور را میتوان با استفاده از مخلوط دیولها یا مخلوط پلی استرهای مختلف کاهش داد.
پلی استرهای مخلوط حاصل از اسیدهای زائد تولید نایلون حاوی اسید آدیپیک، اسید گلوتاریک و اسید سوکسینیک هستند. گروه استر در پلی ال های پلی استر به حمله هیدرولیز حساس است. پایداری هیدرولیز را میتوان با افزودنیهایی که با گروههای کربوکسیلیک و الکلی واکنش میدهند، که در طول هیدرولیز تشکیل میشوند، بهبود بخشید. این مواد افزودنی شامل اگزازولینها، ترکیبات اپوکسی و ساختارهای کاربدییمید است. به طور خاص، پلی الهای پلی استر را میتوان با افزودن 1-2 درصد از کاربدییمیدهای آروماتیک تثبیت کرد. این ترکیبات پاک کننده اسید تولید شده توسط هیدرولیز استر هستند. این اسید هیدرولیز بیشتر را کاتالیز میکند.